تأثیر پیری تسریع شده و تنش خشکی بر جوانه‌زنی و مؤلفه‌های رشدی گیاهچه‌های جو

جوانه‌زنی و سبز شدن سریع بذر، یک عامل مهم و تعیین کننده عملکرد نهایی گیاهان است.  تنش خشکی و  فرسودگی بذور مهم ترین عوامل غیر زیستی تهدیدکننده گیاهان به ویژه جو است. در این پژوهش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف فرسودگی بذر و تنش خشکی بر جوانه‌زنی بذر جو، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی در این آزمون شامل سطوح فرسودگی در سه سطح (شاهد، 48 و 96 ساعت)، رقم در پنج سطح (جنوب، زهک، به‌رخ، کارون و ریحانه) و تنش خشکی با استفاده از پلی اتیلن گلایکول در سه سطح (شاهد، 2- و 4- بار) بودند. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که فرسودگی 96 ساعت و تنش خشکی 2- بار کمترین سرعت جوانه‌زنی را در رقم جنوب به وجود آورد، با توجه به اینکه کمترین درصد جوانه‌زنی در همین رقم و در فرسودگی 48 ساعت با تنش 4- بار گزارش شد. کمترین میزان طول ریشه‌چه و ساقچه به ترتیب  در تیمارهای رقم جنوب در فرسودگی 48 ساعت و تنش شاهد و همچنین رقم به‌رخ در تیمارهای بدون فرسودگی و تنش 4- بار مشاهده شد. با افزایش میزان فرسودگی و شدت تنش در تمام ارقام مورد آزمایش روند نزولی را نشان داد.